“Świt rozpraszał już nocne mgły, gdy całe towarzystwo wysypało się do ogrodu. Na wschodzie niebo jaśniało w oczekiwaniu na słońce, gotowe lada chwila wyjrzeć na świat, za kilka minut noc miała ustąpić i wszystko mogło się znów zacząć od początku.
Otwierały się nowe Niewiarygodne Możliwości, nastawał nowy dzień, w którym wszystko może się zdarzyć, jeśli tylko ktoś nie ma nic przeciwko temu.”
(Tove Jansson: Pamiętniki tatusia Muminka)
13 listopada 2005 – Kucałowa Hala w Paśmie Policy. Od lewej: Hela, Klaus, Ines, Migdi i Marta
